ชีวิตต้องการอะไรจากคุณมากที่สุด ผมคิดว่าคำตอบคือ เวลา ถ้าคุณให้เวลากับชีวิตเพื่อทำในสิ่งที่ใฝ่ฝัน ชีวิตจะดีขึ้นจากเวลาที่คุณมีให้กับตัวเอง

ความฝันเป็นเรื่องของการค้นหาจากการทำในสิ่งที่บ่อยครั้งผมยังอธิบายไม่ได้ว่า ทำไมต้องทำอย่างนี้ ทำแล้วได้อะไร?

อย่างตอนปั่นจักรยานไปศรีราชากับกลุ่มศิลปิน

ตอนนั้นน้ำท่วมครั้งใหญ่ทั่วประเทศ เอารถยนต์หนีน้ำไปฝากบ้านเพื่อนของเพื่อนที่ศรีราชา แทนที่จะนั่งรถทัวร์ไปขับรถกลับมากรุงเทพฯ ดันชวนกันปั่นจักรยานไปรับรถยนต์ซ่ะอย่างนั้น

กลัวมั้ย? ผมบอกไม่ถูกว่ากลัวอะไร เรียกว่าลังเลที่จะทำมากกว่า แบบว่าตอนนั่งคุยกันเล่นๆกับพี่ๆเพื่อนๆมันสนุกกับจินตนาการ เราปั่นจักรยานไปกันผ่านตรงนั้น..ตรงนี้ แล้วก็หัวเราะมีความสุข แต่มันไม่จบแค่นั้นอย่างที่เคยสิ เพราะพวกเราบ้าพอที่จะทำมันจริงๆ

ใกล้วันจะไปจริง ผมเริ่มวิตกเพราะไม่เคยปั่นจักรยานไปไกลขนาดนั้น เคยปั่นจักรยานไปไกลที่สุดแค่อัมพวา กับ ปั่นจักรยานขึ้นเขาใหญ่ ประสบการณ์เดิมบอกว่า ผมไปได้ไกลที่สุดเท่าที่เคยทำ อันนี้แหละที่มาของความกังวล

พอถึงวันจริงก็ปั่นกันไปเรื่อยๆ เริ่มจากวงเวียนใหญ่ไปถนนพระราม 3 ตัดออกทางเส้นรถไฟสายแม่น้ำ ทะลุคลองเตยแล้วออกบางนาไปเรื่อยจนถึงชลบุรี ศรีราชา

บอกเลยว่าชีวิตจริงกับจินตนาการไม่เหมือนกัน มันไม่เชิงว่าโหดร้ายหรอกนะ ถ้าคุณอยู่ในกลุ่มที่รู้สึกและอยากทำเป้าหมายเดียวกันด้วยความสนุกเป็นเรื่องสำคัญ ใครจะมองว่าเพี้ยน..แต่เรามีเพื่อนๆที่เข้าใจกัน เรียกว่า อภิจิต ก็ได้

ประสบการณ์ชีวิตได้ปั่นจักรยานไปศรีราชาครั้งนั้น ช่วยให้ผมไปได้ไกลกว่าคนอื่นในแง่ความมุ่งมั่นและสนุกสนานสามารถอยู่ด้วยกันได้

เคยเหมือนกันที่ถามตัวเองว่า ตกลงเราทำอย่างนั้นทำไม? มันดูไร้สาระนอกจากสนุกและดูเหมือนไม่ได้อะไร

จนกระทั่งผมเริ่มทำธุรกิจแล้วมองย้อนกลับไปในอดีตจึงได้พบว่า การปั่นจักรยานไปศรีราชาคราวนั้น ผมได้รู้จักตัวเองว่า อันที่จริงผมก็มีคุณสมบัติอย่างหนึ่งของคนสำเร็จนั่นคือ หัวใจที่ไม่ยอมจำนนกับปัญหาที่อยู่ตรงหน้า

แค่ทำมันให้สนุก จดจ่อกับปัจจุบันขณะ แล้วมันจะผ่านพ้นไปอย่างยอดเยี่ยมที่สุดครับ

🙏❤️ ขอบคุณครับ